Akupunktura w oftalmologii. Korekcja wad wzroku. Technika „wietnamskiego ukłucia”.Cz. I.

 
Osobom cierpiącym z powodu wad wzroku współczesna medycyna ma bowiem nadal do zaoferowania jedynie różnorakie metody korekcji optycznej, czyli – noszenie okularów.

Takie podejście w medycynie protokolarnej wyłania się z dominującej w oftalmologii teorii funkcjonowania oka niemieckiego naukowca German’a Gelmgolc’a.
Zgodnie z teorią Gelmgolc’a dostosowanie oka do widzenia na różne odległości odbywa się przez zmianę krzywizny soczewki.
Krzywizna soczewki zmienia się przez napinanie lub rozluźnienie mięśni rzęsowych.

W języku potocznym za wadę wzroku uważa się niezdolność oka do tworzenia prawidłowo zogniskowanego obrazu (emmetropia) na plamce żółtej lub centralnej części siatkówki.
Każde nieprawidłowe ogniskowanie obrazu nazywa się ammetropią.
Ammetropia za siatkówką nosi nazwę nadwzroczności (zwana także dalekowzrocznością).
W przypadku powstawania ogniskowego obrazu przed siatkówką dochodzi do krótkowzroczności.
Uważa się , że brak właściwego napięcia mięśni rzęsowych przyczynia się do stanów emmetropii.

Zmiany wiekowe natomiast utożsamiają się ze stwardnieniem soczewki, co doprowadza do wady nazywanej starczowzrocznością.
W tym przypadku dochodzi do upośledzenia ogniskowania obrazu w przypadku patrzenia na przedmioty blisko położone przed gałką oczną.

Astygmatyzm jest wadą wynikającą z występowania nieprawidłowego ogniskowania obrazu wskutek zmian krzywizn rogówki.
Uważa się, że podobne zmiany rogówki (pogrubienie lub spłycenie) są wadami wrodzonymi i nie są związane z biomechaniką gałki ocznej.
Czy to jest właściwe?

Więcej informacji na http://www.molfar.pl/art/akupunktura-w-oftalmologii-korekcja-wad-wzroku-technika-wietnamskiego-ukluciacz-i